It’s a….

Gisteren was het dan eindelijk zo ver! Negentien weken en 2 dagen zwanger maar toch al de 20 weken echo. Ik zag er stiekem enorm tegenop omdat ik enorm onzeker was over hoe het met onze kleine gup zou gaan. Bang voor afwijkingen, open ruggetje of zelfs het hartje dat niet meer klopte. Gelukkig was het eerste wat we zagen een volop bewegend kindje en een hartje dat flink zijn werk aan het doen was!

De echoscopiste begeleidde ons heel goed door alles heen wat ze aan het doen was. Zo zagen we de hartkamers, hartkleppen, de lipjes van het kindje (wauw zoals ik kon zien erft ze de mooie volle lippen van haar papa en tante hihi), het blaasje, het neusje, de handjes, de hersentjes en ga zo maar door… Echt enorm mooi om te zien, ik voelde me op dat moment al de gelukkigste aanstaande mama van de wereld.

Alles was goed met onze kleine gup en nadat ze dat gezegd had viel er een flinke last van mijn schouders. Ik merkte dat mijn hele lijf pijn deed puur omdat ik al die tijd mijn spieren gespannen had gehouden en het nu kon los laten. Echter kwam toen het moment waar we stiekem al die tijd op hadden gewacht.. De geslachtsbepaling. Onze kleine gup had de beentjes flink bij elkaar dus er moest van onder gekeken worden, maar de echoscopiste zag hetzelfde als wat ik al vermoed had en wat ik zelf ook zag… Het is een meisje!!

En wat voor een meisje, een enorm mooi, schattig, volmaakt, compleet en vooral beweeglijk meisje!
En wat houden we nu al van haar!

Date night.. uh weekend!

Afgelopen weekend zijn Bart en ik een paar dagen weg geweest. Lekker met zijn tweetjes. De hond en het konijn logeerden bij mijn ouders, dus die hadden ook ‘vakantie’ en wij konden even een paar dagen gaan en staan waar we wilden, wanneer we wilden en zolang we wilden. Dat was echt even flink genieten en eerlijk toegegeven, we waren er ook wel weer ontzettend aan toe!

Afgelopen maanden zijn zo hectisch geweest met de bruiloft in de planning, de bruiloft zelf, het zwanger worden en dan ook nog een puppy erbij. We waren bek af, gestrest en nog veel meer. Dan komt er ook nog eens bij dat we komende week gaan tekenen voor een nieuw (huur)huis, dus ook dat is een onderdeel van elke dag. We zijn al druk aan het inpakken, uitzoeken, rommel naar de stort aan het brengen en breken onze hoofden nog nét niet over de vraag wat we nu voor vloer in de slaapkamer willen.

Je begrijpt het al, die paar dagen weg kwamen als geroepen!
Donderdagochtend vertrokken we naar Antwerpen met als hoogtepunt toch echt wel de show van BRUNO MARS diezelfde avond nog in het Sportpaleis. We hadden staanplaatsen maar ik kreeg een stoel in verband met de zwangerschap en mijn brandende been en het was alleen maar genieten! Heerlijke nummers, geweldige crew, super goede live stem en wat een show! Vuurwerk, lichtshow, dance moves, special effects, alles zat erop en eraan!

Verder hebben we nog heerlijk geshopt in Antwerpen, het viel voor mij wat tegen omdat er maar weinig zwangerschapskleding te vinden was in het centrum zelf, maar voor Bart hebben we een super gave leren jas gescoord en het lunchen in de Stadsfeestzaal was ook wel bijzonder. Verder vele dingen bezichtigd zoals het MAS en de prachtige gebouwen rondom de grote markt. Ook naar de Zoo geweest van Antwerpen, wat zijn zeehondjes toch leuk he en wat was Bart jaloers op de olifant die we zagen… We hebben lekker gegeten bij Poco Loco en de film We’re the Millers was ook echt hilarisch!

Al met al een geweldige paar dagen samen, heerlijk alle stress eruit gegooid en gewoon genoten van elkaar. Dit is iets wat we echt vaker willen doen, vooral straks na de verhuizing als alles klaar is wordt het weer tijd voor een dagje (of 2) even alleen wij samen… Al het ander wordt dan tijdelijk vergeten..

Welkom date night/day/weekend!

What to wear? #1

Nu ik 4 maanden zwanger ben, wordt het tijd voor een blog met daarin.. Zwangerschapskleding! Vroeger keek ik er met een vies gezicht naar, de kleding die je in de winkels zag hangen speciaal voor zwangere vrouwen. Het leken net hobbezakken. Dus toen ik zelf zwanger raakte besloot ik om gewoon mijn eigen kleding te blijven dragen zo lang als ik kon en als het niet meer kon om die kleding dan gewoon een maatje groter t kopen zodat ik het weer aan kon.

Wat kwam ik daar snel van terug zeg! Want de leggings en broeken die ik zelf al had, die zaten helemaal niet zo lekker. Ze pasten wel, maar de leggings bijvoorbeeld knelden mijn buik af precies op de plek waar onze gup zich bevind. Het deed geen pijn ofzo, want het was niet echt knellen, maar het voelde niet lekker aan. Great, dacht ik nog.. Heb ik net allerlei leuke nieuwe kleding gevonden, kan het de doos weer in. Gelukkig werd ik gewezen door een collega’tje op het feit dat de kleding voor zwangere vrouwen tegenwoordig helemaal geen hobbezakken meer zijn. Maar gewoon heel modieus!

Dus ik zocht bovenstaande outfit uit op de site van Mamalicious, koos een paar schoenen bij VanHaren, combineerde het met een tas van de Scapino (je kunt het zo goedkoop en zo duur maken als je zelf wilt natuurlijk) en tadaaaaa.. Mijn eerste “What to wear” is een feit! Wat vinden jullie ervan?
Volgende maand nog een keer?

Blauw of Roze?

Vanaf het moment dat bekend wordt dat je zwanger bent begint het… “Je krijgt een meisje”, “nee ik weet zeker dat het een jongetje wordt”. En dan mijn vader die er heilig van overtuigd was dat het er twee zouden zijn. Zelf riep ik voordat ik zwanger was altijd dat ik een jongetje wilde als ik zwanger zou worden, maar op het moment dat het tot me doordrong dat ik ECHT zwanger was… Maakte het me allemaal niet meer uit, als het maar gezond zou zijn.

Dat klinkt uiteraard heel cliché maar is toch echt zo. Een jongetje vind ik erg leuk omdat je daar zulke stoere kleertjes voor hebt, vanaf dat hij kan lopen kan ik ermee voetballen en ze zeggen altijd dat jongetjes veel meer naar hun moeder trekken.. Hihi! Maar een meisje is weer erg leuk omdat je daar heerlijk mee kunt tutten (Zie je mij dat al doen? Grinnik..), je hebt van die geweldige leuke meiden kleertjes en tsjah.. ook daar ga ik mee naar het voetbal! (Overigens zijn er nog véél meer redenen waarom het leuk is om een jongen/meisje te krijgen maar die ga ik niet allemaal opnoemen)

Nu zijn we inmiddels 16 weken zwanger en over 3 weken (en 1 dag, maar who’s counting) hebben we onze zogenoemde ’20 weken echo’. Dé echo waarop gezien kan worden of het roze muisjes worden of blauw! En aangezien wij zo nieuwsgierig zijn willen we het dus ook gewoon weten. En dan weten jullie het ook….

Hoe onze kleine spruit gaat heten, dat verklappen we uiteraard niet 😉

Pauline Oud

Pauline oud is van oorsprong een illustrator die in 2007 ook zelf begon te schrijven. Boeken zoals ‘aankleden met Fien en Milo’ en ‘big gaat zwemmen’ maar ook boeken voor oudere kleuters met in de hoofdrol Kas en Saar.
Naast dat zij kinderboeken schrijft heeft zij ook hele leuke invulboeken voor jonge gezinnen waarmee je al kunt beginnen tijdens de zwangerschap. Zo heb ik zelf het invulboek ‘mijn 9 maanden dagboek’ gekocht die ik braaf invul elke week.

Stiekem vergeet ik het nog wel eens, dus vul ik het iets later in, maar het boek is zo geschreven en gemaakt dat dit ook makkelijk kan. Elke week staat er in het kort een klein stukje over je baby, hoe de baby groeit en wat hij al kan. Ook staat er soms iets over de zwangerschap zelf, bijvoorbeeld welke kwaaltjes je kunt hebben. Daarna komen er een aantal hele handige vragen die je soms laten nadenken maar die ik zelf soms ook later pas invul.

Je kunt bij elke week de bijzondere dingen van die week opschrijven en ook dit is helemaal aan jezelf wat je daar noteert. Misschien een leuk feestje of leuk cadeautje dat je hebt gehad of wellicht wil je wat kwijt over de band die je nu al voelt met je baby! Ook kun je er je afspraken neerzetten bijvoorbeeld die met de verloskundige.
Wat ik zelf ook erg leuk vind is elke maand komt er een pagina waar je bijvoorbeeld je echo kunt inplakken of een buikfoto kunt plaatsen. Dit maakt de dagboek gewoon helemaal compleet en na die 9 maanden heb je dan op een hele leuke manier beschreven hoe jij je zwangerschap hebt beleefd. Een mooie herinnering voor later!

Naast dit invulboek heb ik er nog 1tje gekocht. Er zijn er veel meer maar die gaan over de baby als hij/zij al geboren is bijvoorbeeld ‘mijn kraambezoek’. Echter is er nog 1 boek en die kocht ik niet voor mezelf uiteraard die je al gedeeltelijk in kunt vullen tijdens de zwangerschap. Namelijk ‘mijn kleinkind’.

Dit boek kochten we voor beide moeders (oma’s hihi) en gaven we ook tijdens het bekendmaken van onze zwangerschap. Het is een boek waarin de oma’s kunnen beschrijven wie zij zijn, hoe zij hun zwangerschap hebben beleefd, hoe zij mijn zwangerschap meemaken en nog wat van die leuke kleine dingetjes. Verder gaat dit boek ook over de periode 1 t/m 4 jaar dus er kan nog jaren mee gedaan worden. Het is een soort mini plakboek voor hun tijd met hun kleinkind. En aangezien dit voor beide oma’s hun eerste kleinkind gaat zijn maakt het ook wel bijzonder om het op deze manier te doen. Ideaal voor degene die het lastig vind om uit het niets creatief te zijn, want er staan veel vragen in die je gewoon kunt beantwoorden, maar ook weer heel leuk voor de creatieveling want ze kunnen uiteraard zelf bepalen wat ze erin zetten, wat ze er nog bijplakken, enzovoort!

Zelf ben ik fan geworden van haar illustraties en manier van schrijven. Dus ik denk dat er 1 plank in onze boekenkast zeker gevuld gaat worden met invulboeken en voorleesboeken van Pauline Oud!