My letter to you..

Op het moment dat we de eerste positieve test in onze handen hadden begon ik al. Met schrijven. Schrijven naar jou, ons kleine wondertje. Het was mijn uitlaatklep omdat ik het nog met niemand mocht delen, behalve met je papa. Op het moment dat ik het dus wél kon delen schreef ik niet meer. Tenminste niet gericht naar jou.

Nu zijn we inmiddels alweer vele maanden verder en met elke dag dat jij groter groeit in mijn buik hou ik weer een beetje meer van je. Samen met je papa fantaseer ik erover hoe je eruit gaat zien. Zal je al haartjes hebben bij de geboorte en welke kleur zullen ze krijgen? Zal je mijn ogen hebben? Je papa hoopt in ieder geval van wel! Allemaal dingen waar we over nadenken en vooral over dromen. Hoe je er ook uit zal zien, je zult het mooiste meisje zijn die we kennen met de allermooiste naam.

Inmiddels draag ik je alweer 24 hele weken bij me en ik kan me al niet meer voorstellen hoe het was zo zonder jou. Voor het slapen gaan praten we met elkaar, jij en ik. Je tikt tegen mijn hand aan en laat me lachen wanneer je mijn  buik aan alle kanten laat bewegen. Heerlijk actief ben je dan! Dat zijn echt momenten waar ik intens van geniet, iets wat ik nooit had durven dromen. Ik voel me nu al echt een mama, een trotse mama van een geweldig mooi nieuw persoontje die ik over ongeveer 16 weken in mijn armen mag houden.

Straks, als je geboren bent zal je ook kennis maken met onze twee lieve diertjes; Lucky en Jeroentje. Je zal hen ook al wel een aantal keer gevoeld hebben.. Jeroentje, ons konijn, huppelt graag over mijn buik heen en Lucky, onze hond, ligt het liefst met zijn kop op of tegen mijn buik.

Meisje, wat gaat er enorm veel van jou gehouden worden. Je papa en ik houden nu al van je en niet alleen wij, nee er zijn genoeg andere mensen om ons heen die ook nu al van je houden. En dat terwijl ze je nog niet eens zo kennen zoals ik.. Ik voel me vereerd om jou al die maanden te mogen dragen, totdat je er klaar voor bent om de wereld te betreden.

Lief meisje van me, je bent meer dan welkom. Maar groei eerst nog maar even door, wij wachten wel!
Dikke kus, jouw trotse mama

Just a little peek

Vandaag een blogje waarin ik  jullie aan de hand van foto’s meeneem in een klein deel van ons leventje.
Mijn baby hondje die lekker ligt te slapen op mijn nieuwe broek hihi…Ons nieuwe huis! Hier is mijn man flink bezig met spullen uit de auto halen.. Was een van de eerste dagen dat we de sleutel hadden! Tussen het verhuizen door is het zeker nodig om even een moment voor jezelf te nemen. Nou wij weten wel hoe dat moet hoor! Lekker bij Centraal gezeten in het dorp.  Onze nieuwe keuken, ingebouwd door mijn handige vader. Dit lint kochten we omdat we geen tape meer hadden en aangezien toch veel spullen breekbaar waren was dit gelijk 2 vliegen in 1 klap! De eerste ochtend nadat we geslapen hadden in ons nieuwe huis! Mijn 2 mannen samen lekker spelen en genieten op de bank.  Bij De Heidehof regelden we een overheerlijke salade met stokbrood en kruidenboter en lekkere saté voor de mensen die ons zoveel hadden geholpen. Namelijk onze familie! Een van de ochtenden in De Hei. Wat hou ik toch altijd van die zon… Zijn favoriete plekje toch wel. Met zijn kop op schoot of tegen mijn buik aan.  Het was lang geleden maar eindelijk weer tijd voor een eitje a la oma! Die kan zij toch zo lekker maken dus ik genoot er intens van.  Helemaal trots op het aantal liter 100 kilometer die ik had gereden. Erg zuinig gereden dus.. Bijna elke dag staat er wel weer wat lekkers op het werk omdat er iemand jarig, geslaagd, getrouwd, bevallen is.. Zo moeilijk om de verleiding te weerstaan, ditmaal lukte het me niet hihi! Ons fotomodel kijkt graag naar buiten, dit keer deed hij dat vanaf de vensterbank. Uh.. dat was eigenlijk niet de bedoeling! Weer een mooie ochtend wakker worden in De Hei. Hier kan ik zeker wel aan wennen! En tot slot.. Mijn grote trots in huis. Eindelijk mocht ik hem kopen en konden we hem ook daadwerkelijk kwijt! Mijn mooie IKEA kast! Helemaal in elkaar gezet door mijn lieve man. Wat kan hij dat toch goed hé! We hebben hem nog niet echt goed ingericht, maar alvast wat dingetjes erin gezet die we tegenkwamen!

Wat vinden jullie, vaker zo’n fotoblog?

De blije doos

Als je zwanger bent kunt je bij allerlei winkels/bedrijven een doos afhalen waarin allerlei spulletjes en kortingsbonnen inzitten. Zo heb ik in het begin van de zwangerschap toen nog niemand het wist stiekem bij de Babydump een doos gehaald en nu kreeg ik onlangs van de Prénatal een afhaal bericht voor “de blije doos”. De blije doos ontvang je ongeveer in je 5e maand van de zwangerschap en is een samenwerking tussen verschillende bedrijven. Om de blije doos te ontvangen kun je je inschrijven via de website van Prénatal of wij.nl.

De inhoud.
Het merendeel van de doos bestaat uiteraard uit reclame en lokkertjes. Het is niet voor niets ‘gratis’. Maar naast al die foldertjes die bij mij 9 van 10 keer toch in de oud papier bak gaan zitten er ook handige andere producten in. Hieronder een overzichtje ervan met bij elk product een korte uitleg.
Van Pampers zit er een pak van 25 newborn luiers in. Erg handig voor de eerste paar dagen om al in huis te hebben. Die hoef ik dus zelf niet meer te kopen. Ben wel erg benieuwd naar Pampers. Is het normaliter zijn geld waard? We zullen het zien..
Dan een flesje van Avent/Philips. Het toeval wil dat mijn moeder laatst nog tegen me zei dat dit merk erg goed is en ik eigenlijk sowieso daar een flesje van in huis moest hebben. Nou tadaaa daar is hij dan mams! Handig he!
Sudocreme. Een heilig middel niet alleen voor baby’s maar ook voor jezelf. Geloof dat mijn moeder dit heel mijn leven al gebruikt voor droge huid. Dus ook hier ben ik erg blij mee!
Tsjah, who doesn’t love mama?! Heb nu geloof ik al een stuk of 4 fiepjes, allemaal gekregen, maar deze is toch wel 1 van de leukste hihi.. En Bibi is uiteraard een zeer bekend merk ook, hoor daar goede dingen over. Ben benieuwd wat onze kleine meid ervan vindt!
De sokjes mogen uiteraard niet ontbreken. Die zaten ook in het pakket van de Babydump. Lekker simpel, maar altijd handig om te hebben. Van de Prénatal zelf.
Dan ook iets voor de zwangere mama zelf. Ik ben er blij mee, want ik vind dit dus eigenlijk best lekker! Dus als je mij een avondje aan het bier ziet, schrik niet. Het is alcohol vrij.
Dan het laatste product, ik moest even heel goed kijken wat het was. Een vaatwastablet of voor de was? Maar het is toch dat laatste. Van Ariel. Prima, gebruiken sowieso zelf altijd al van die vloeibare tabletten voor in de was. Dus nu eentje extra!
Dan alle foldertjes, het ligt nog allemaal op elkaar dus het lijkt mee te vallen. Toch is het best veel. Gelukkig zitten er ook handige dingen bij zoals kortingsbonnen van de Prénatal en Pampers. Toch dingen waar je nog iets aan hebt.
Dan als laatste de magazines. De Party mag je bij me op komen halen, dit soort dingen lees ik dus echt nooit. Maar de andere twee zijn wel handig, vooral als het even niet zo druk is op het werk. Kan ik tussendoor even lezen…

Nou dit was hem dan. De blije doos! Ik werd er best blij van moet ik eerlijk zeggen, toch wel wat dingetjes die ik nog niet had of juist wilde kopen nog. Dus erg geslaagd! (en dan neem ik alle mailtjes die ik door het aanvragen hiervan ontvang maar voor lief)
Je kunt je eigen blije doos bestellen (als je zwanger bent) via www.deblijedoos.nl!

6 maanden

Zes maanden alweer? Nee zo snel gaat dat toch niet? Laatst was je pas 5 maanden zwanger! Klopt, dit blogje gaat dan ook niet over mijn zwangerschap maar over het aantal maanden dat ik alweer getrouwd ben met de allerliefste geweldigste man van de wereld! Alweer een half jaar, wauw wat is dat voorbij gevlogen! Nu moet ik eerlijk bekennen dat we al zo snel overgingen van getrouwd zijn naar zwanger zijn dat je eigenlijk daar helemaal niet mee bezig bent geweest. Maar toch voelt het heerlijk.

In het begin moest ik nog even wennen aan de achternaam en aan het spreken over ‘mijn man’ in plaats van ‘mijn vriend’.  Maar daar vergis ik me niet snel meer in. Ik zit nog steeds op wolken en niet alleen omdat mijn man me een kindje geschonken heeft (ja daar zijn 2 mensen voor nodig, maar toch…) maar ook omdat ik me geen betere man kan voorstellen dan mijn Bart. Natuurlijk heeft hij zo zijn dingetjes, maar ach dat heeft iedereen en juist ook daarom hou ik van hem denk ik.

Hij maakt me al een half jaar de gelukkigste vrouw op aarde en daarvoor al 2 jaar de gelukkigste vriendin op aarde en daarom verdient deze mijlpaal ook zeker een plekje op deze weblog.

Alle foto’s die je hier ziet zijn gemaakt door onze Bruiloft gasten..

Gewicht

Ik heb overgewicht.
Dat is een algemeen bekend gegeven.
En vorig jaar besloot ik om daar iets aan te doen. Ik wilde niet meer van die flut diëten die ik even volhield om daarna weer volle bak te snoepen, nee ik wilde afvallen maar dan op een manier die je vol kunt houden. Heel je leven. Want dat is iets wat ik wel ontdekt heb bij mezelf. Ik zal de rest van mijn leven moeten letten op mijn gewicht. Maar dat zit nu eenmaal in de familie en is ook helemaal niet erg. Want je kunt gewoon genieten van het leven en van eten & drinken, zolang je het maar bewust doet en het in de hand houdt.

Ik besloot dus om mijn leefstijl aan te passen en meer te genieten van de dingen die ik in mijn mond stopte. Ik moest me er bewust van worden. Dit werkte erg goed en tegen de tijd dat ik ging trouwen in mei afgelopen jaar was ik 11.4 kg afgevallen, ik woog op dat moment dus 79.8kg. Een hele prestatie vind ik zelf! Wel moet ik zeggen dat ik in al die tijd dat ik met mijn gewicht bezig was dus ook niet meer avondjes had waarbij ik volle gas dronk en at en dat deed ik dus wel in Mexico op onze huwelijksreis. Ik merkte direct dat dit effect had op mijn lijf want ondanks het vele bewegen at ik ook veel en  de alcohol was niet aan te slepen. Dus na mijn huwelijksreis (en wat extra vakantie weken in De Hei) woog ik 83kg.

Nog steeds geen man over boord, want ik besloot om gewoon weer netjes te gaan eten zoals ik deed voor de bruiloft en lekker te genieten van een wijntje op zijn tijd maar ik zou niet meer avond na avond hele flessen leeg drinken. Ik wilde namelijk de 70kg halen. Dat was mijn missie en dat is hij nog steeds… Al heb ik hem toch wat uit moeten stellen. Ik kwam er namelijk in die leuke vakantieweken in De Hei achter dat ik zwanger was. Weg wijntjes, maar ook weg ‘dieet’.

Nu heeft (bijna) iedere zwangere cravings en dat is bij mij frisdrank. Liters drink ik weg, terwijl ik er nooit echt veel van dronk en ook geen moeite had om het te laten staan. Nu moet en zal ik het in huis hebben. Het maakt ook niet uit welke frisdrank, als er maar prik in zit. Hmmmm lekker! Ook sta ik mezelf vaker toe om te snoepen. Als ik een craving heb naar chocolade, dan neem ik dat. Want ik ben zwanger. Slecht excuus hé? Het is gelukkig ook weer niet zo dat ik voor 2 eet, de porties zijn een stuk kleiner dan ik eerst kon eten en mijn verloskundige is gelukkig blij met het gewicht wat ik aankom. Dus no worries yet.

Al vraag ik me wel af wat mijn “eindgewicht” gaat zijn. Alles wat ik nu namelijk aankom moet er uiteraard allemaal nog extra af, naast die kilo’s die ik sowieso nog kwijt moest. Maar het gaat gestaag. Zo woog ik bij de controle van 16.5 week 87kg, bij 19.5 week 88kg en vandaag bij de 22.5 week woog ik wéér 88kg!!!

Het is nog wel te doen dus. Toch houd ik mijn hart vast want vanaf nu zal ik gemiddeld 0.5kg aankomen per week zeggen ze. En dat zie ik eigenlijk niet zo zitten, haha. Dus houd de frisdrank maar bij me weg en verstop mijn pinpas… Dan komt alles goed! *wink*